’n Vrou sal doen wat
sy moet doen met militante presisie al moet sy dit wat sy moet doen ook sleep
tot by die plek waar dit nodig is. So hou ek vir Amanda dop vanuit die
koffiewinkel. Oorkant is ’n materiaalwinkel. En “Pappa” is saam.
Pappa kyk maar sien
niks raak nie. Hy kou sy vuurhoutjie uit die hoek van sy mond en probeer om aan
niks te raak nie. Soos hy geleer is deur Mamma.
Mamma bring haar kant.
Sy spaar geld deur om vir Pappa ’n trui te brei, ’n hempie vas te stik en vir
die kinders speel en kerkklere van ou patrone af te knip gemaak van materiaal
uit hierdie winkel. En Pappa is elke keer saam.
Pappa bring weer sy
kant deur om nie te veel waves te maak nie. Staan 06:30 op elke oggend en trek
solank sy kant van die bed reg, stort en stap 06:50 by die kombuis in waar hy
vir Mamma voor die stoof kry. Sy is reeds besig om sy bacon en eiers op te dien
saam met LOW GI brood, die koffie moet hy self maak. Die kinders is op pad
terug kamer toe na hul bordjies oats. Boeta kyk ’n ekstra sekonde na sy pa se bacon
en eiers voor sy ma hom aanjaag om sy hare weer te gaan kam, want só verskyn
mens nie op straat nie.
Mamma blaf verder die
dag se verwagtinge aan Pappa. Die tuinman kom en hy moet ’n geldjie op die
yskas los. Dan het sy kruideniersware nodig, nog ’n geldjie. En dan gaan sy vir
Tiena kuier in die hospitaal maar daarvoor het sy koekies gebak.
Pappa sal weer teen
17:17 by die huis opdaag terwyl die kinders nog besig is met hul huiswerk en
Mamma kort-kort in hul kamers gaan oog gooi oor algemene netheid van die werk
asook hul kamers. Sou Boeta iets dwars noem sak Mamma net daar af op haar knieë
en kyk onder sy bed. Sy haal twee bakkies ou kos, ’n skooltrui wat sy orals
gesoek het en ’n paar toffiepapiertjies onder die bed uit en los dit verwytend
op sy vloer met die dreigement dat Pappa ingelig gaan word oor sy houding.
Sussa smelt botter in
haar mond teen kamertemperatuur. Mamma se persoonlike innerlike gemoedsruskind.
Haar kamer is altyd netjies, haar huiswerk presies soos Juffrou dit verwag en
haar hare altyd gevleg. Daar is nie ’n spatseltjie modder of stof op haar
skooltas nie. Alles is op sy plek.
Mamma voel gelukkig
terwyl sy materiaal teen Pappa se ken hou om te kyk of die kleur sy oë
uitbring. Alles is perfek. Sy’s in beheer.
Karin aan die ander kant
is ook ’n ma. Haar man werk night shift by die fabriek en ek kan nie onthou of
ek al ooit sy hande sonder grease
gesien het nie. Karin se hare is gewoonlik in ’n rowwe bolla op haar kop
vasgebind. Haar twee kinders lyk gewoonlik of iets met hulle gespeel het as andersom.
Karin loop nooit stadig nie. Sy stap-draf, amper asof sy iets vasknyp en dan
dit ’n go gee. Wanneer Karin kwaad
word, krap sy in haar handsak en soek na woorde. Karin hou nie van
konfrontasies nie. Dis nie dat sy nie haar man kan staan nie (ek het al haar
vloermoer in Telkom gesien). Dis eerder ’n geval van sy wat nie tyd het om
mense te oortuig nie. Karin en haar man sien mekaar soggens wanneer hy van die
werk af instap by sy huis. Sy roer sy koffie terwyl haar ander hand die kinders
se melk in hulle rice crispies gooi.
Aandetes bestaan uit whatever sy in
’n pot kon gooi en in ’n oond kon druk of take
aways. Op Moedersdag vat haar man by die fabriek af en pluk saam met die
kinders blomme in hulle tuin en hy braai ’n vleisie. Soms het hulle vriende wat
oorkom en dan vou haar man se hande oor sy bors terwyl sy bier rus op sy
gewrig. Die kinders hardloop gewoonlik met die vet pavement special brak om hul klein huisie en skree al die pad in
stereo.
No comments:
Post a Comment