Monday, 10 June 2013

Improved

"Improved se gat Linda!"

Liewe fok. Wat gaan aan met haar vandag? Sy stry met my oor elke kleinste nietigste dingetjie. Nee, Klara dit was tweehonderd en ses miljoen rand wat Nkandla gekos het. Nee, Klara hulle het Oscar se datum uitgestel na die negentiende Augustus.

“Wat’s jou plak Linda?”

En hier gebeur die voorspelbare van ’n bedonnerde vrou…

“Ek weet nie waarvan jy praat nie, Klara.”

Ontkenning, my ou vriend, ek het jou inderdaad lanklaas gesien. Ja, right.

“Linda, asseblief, jy lieg soos iets wat jou knyp aan jou keel. Jy lyk soos iets wat jou knyp aan jou keel!”

“Al wat ek vir jou probeer sê Klara, voordat jy my liederlik beledig het, is dat ons koffie lekkerder proe vandat daar “Improved” op die label geprint is. Vir wat is jy so kwaad vir my?”

“Want jy’s ’n pyn in die gat Linda. Daar staan “pyn” oor jou gesig geskrywe en jy wil hier kom staan en lieg en sê alles is okei met jou. En almal weet wanneer daar “improved” op enige iets staan dit gewoonlik net ’n sales gimmick is.”  

“Sies vir jou Klara. Ek hoef mos nie met jou oor goed te praat wat my dalk pla nie?”

“Is jy seker? Want jy  probeer nie baie hard om stil te bly nie.”

“Klara, jy moet ophou om mense so te lees. Jy gaan straight hel toe.”

Bingo.

“Linda dit bekommer my dat jy alles so opkrop. Dis nie goed vir ’n mens nie.” Liewe fok dis uitputtend om mense aan die praat te kry. My nuuskierigheid is in flarde.

Linda kyk my kamma geskok aan. En toe breek sy stukkie vir stukkie voor my.  Dis moeite om so ’n groot masker op jou gesig geplak te hou. Die effort is uitmergelend.

Sy en Peet  het dinge opgepatch na hy oor die draad geloer het. Hy’t weggespring met ’n bang. So bly en so dankbaar en so lief. Sy was aanvanklik in die hemel. ’n Vrou wat geag word ver bo die waarde van aardse besittings en die bomenslike deursettingsvermoëns om nooit weer ander pad te kyk nie, want sy is genoeg. Maar sy voel dit nie meer nie. Al wat sy voel is plig. Deesdae is ’n geforseerde glimlag sy grootste deursettingsvermoë. En sy kan sien dis moeite.

Sy dink nie hy loer net anderpad nie. Sy vermoed hy’t oorgesteek.

Ek reken dis tyd dat sy die draad knip. Linda is onkant gevang met my oortuiging. Die stories op die dorp klop met Linda se voorgevoel. ’n Vrou kan sien wanneer sy smile nie tot by sy oë kom nie. Maar Linda skop vas. Hy kan weer daai effort maak soos voorheen. Hy kan weer van vooraf belowe.

Ek wil weet hoeveel keer reken Linda gaan sý die een wees wat “improve” terwyl hy net ’n valse advertensie is?

Linda weet hoe dit die laaste ruk aan haar getorring het. Dit moes getorring het.

Sy kyk weg toe ek dit noem. Die mens kan net vir so lank sober deur die lewe gaan. Daarna druk reality jou voor ’n keuse. Either lieg vir jouself oor jou imaginary lekker koffie of sy figure uit die maatskappy bedoel eerder hulle het ’n way cheaper manier gekry om kostes te bespaar en dit steeds koffie te noem.

“Ag, fokkit Klara. Kan hy nie maar net bedoel wat hy belowe het nie. Hoekom is ek nie genoeg vir hom nie?”


Maar daai een kon ek haar nie antwoord nie.   

No comments:

Post a Comment