Lena kyk om haar rond. Sy dink nie iemand kyk tans na haar
nie. Sy vat ’n tissue en snuit haar neus. Haar donkerbril is stewig op haar
gesig, maar haar mondhoeke gee haar weg. Dis afwaarts. Lena werk vandag vanaf
die coffee shop. Sy doen al haar bestellings vir haar man se hardeware winkel van
haar selfoon af.
Kort-kort biep dit tussendeur, dan kyk sy vlugtig na haar
skerm en skud haar kop. Persoonlik dink ek sy sukkel om die skerm te lees deur
haar donker lense. Dis nie ’n helder sonskyndag nie. Buite is die wolke dik
saamgepak en die winter het orals al nes geskrop. Verder merk ek Lena se naels.
Dis swart geverf. Vir hierdie dorpie is dit nie noodwendig die algemene verkose
kleur nie. Maar dis nie net haar naels wat swart is nie. Haar kleredrag sowel
as haar skoene is swart. Selfs haar lipstiffie is ’n donker plumb osbloed rooi.
Not a hint of happiness anywhere.
Ek moes Lena twee keer groet voor sy my gehoor het.
“Wie’s dood Lena?”
Lena reken Logika het tragies die vorige dag gesterf. Sy kyk
nie op van haar files wanneer sy dit sê nie. Selfs haar stem klink soos die
dood – Laag, emosieloos, not a hint of a joke.
My hart klop in my keel. Hier’s ’n hengse skroef los. As ’n
vrou eers begrafnis hou vir skills of emosies, is Tori Amos nie ver nie. Lena
se ovaries pomp in die rooi.
Verder wil Lena nie iets sê nie. Nee, wat. Mense wat rou
hoef niks verder te verduidelik nie. Toe ek uitwys dat dit wat sy so pas gesê
het, geensins sin maak nie, reken sy dis hoekom sy begrafnis hou vir Logika.
Wat maak tog sin in vandag se lewe?
Maar Timing is nog alive and well en soos dit gaan in alle
goeie stories stap Breggie in, gooi ’n vuil kyk na Lena en pyl na ’n oomblik
van wik en weeg af op haar. Lena kyk steeds nie op nie.
“Tannie, ek wil net vir tannie sê dat…”
Lena prewel iets en ek sien Breggie leun met haar lang
fietse lyfie nader om beter te hoor.
“Ek kan nie hoor wat tannie sê nie…”
Lena prewel weer iets. Breggie se cleavage is basies in Lena
se gesig soos twee konfronterende konstabels soos Breggie haar probeer hoor. Selfs
ek leun vorentoe om haar te hoor. En the next moment…
“Maar my fok, kan jy selfs nie eers ordentlik hoor nie. Ek’s
nie jou fokkin tannie nie. En ek stel nie belang in jou verskonings nie. Fok
weg van my tafel af.”
Breggie se kakebeen kan ’n jet daarin stoor so wyd hang dit
oop. My hand ondersteun gelukkig myne.
“Wat de hel het ek aan tannie gedoen?”
Lena pluk haar donkerbril van haar gesig af en die swart
maskara het al begin smeer. Breggie skrik haar boeglam.
“Verstaan jy dit nie? In jou eerste vyf dae by my man se
winkel was jy nie een keer betyds nie en was jy ook twee dae kwansuis siek
sonder ’n doktersbrief. In die grootmenswêreld, Poplap, werk dinge as volg –
wys eers wat in jou steek.”
Soos Lena se woorde by haar mond uitgespoeg word, besef sy
ook te laat dat haar laaste sin nie goed oorgekom het nie.
“Maar tannie, oom Gerhard het gesê hy stel my aan omdat ek
’n sexy girl is en hy wil graag van die ou garden stock ontslae raak. Ek is
aangestel om bietjie flair aan die winkel te gee. Ek het nie nodig om betyds te
wees nie. Ek is die sexy girl. En jammer as ek dit in tannie se gesig sê maar
my ma sê dat tannie dalk net effens jaloers is. ”
Lena draai na my met haar wenkbroue teen haar haarlyn gelig.
“Verstaan jy nou hoekom ek begrafnis hou Klara?
“Inderdaad Lena. Ek is op pad huis toe om ook swart aan te
trek. Kry ek en jy mekaar by die kroeg vir die begrafnis?”
Breggie se oë spring soos ’n tennisondersteuner heen en weer
en sy het ’n groot frons op haar voorkop. “Beteken dit ek het my werk terug tannie
Lena?”
Lena begin hardop te lag. Sy klink moedeloos.
“Ek is nie jou fokkin tannie nie, Breggie. Het jy iets vir my om op jaloers te wees soos
breins Breggie of het jou tiete jou toekoms vooruit geteer?” Lena gryp haar eie
borste vas en stoot hulle tot amper onder haar ken terwyl sy verbaas klink en
Breggie mok asof sy dit nou eers ontdek: “My goeiste! Kyk, ek het ook van hulle! Wow,
gaan jy nou jou werk terugkry omdat ek ook tiete het soos jy? Neeeeee!”
No comments:
Post a Comment